راههای پیشگیری از آسیب های اجتماعی در مدارس

پیشگیری از آسیب های اجتماعی در مدارس

راههای پیشگیری از آسیب های اجتماعی در مدارس باید  آسیب های اجتماعی مانند : مسائل جنسی دانش آموزان ،ترك تحصیل ،فرار از مدرسه ،اعتیاد،سرقت، خشونت و پرخاشگری ،تشكیل گروههای معا رض و وندالیسم و… را به طور موثر تحت پوشش خود قرار دهد.
مقدمه:
مطالعه و بررسیآسیب های اجتماعی اعم از نابهنجاریها وانحرافات اجتماعی یكی از مهمترین موضوعات مورد بحث علم جامعه شناسی است. اگر چه مساله نابهنجاری امری نسبی است و از جا معه ای به جا معه دیگر متفاوت است.  اما آنچه كه در این مبحث مطرح می باشد این است كه چه عوا ملی آسیب های اجتماعی را كاهش یا افزایش می دهد و به بیانی دیگر چگونه می توان آسیب های اجتماعی را در بین دانش آموزان كنترل نمود؟

تعریف آسیب اجتماعی :

آسیب های اجتماعی به مفهوم رفتا ری است كه به طریقی با انتظارهای مشترك اعضای یك جا معه سا زگا ری ندا رد وبیشتر افراد آن را ناپسند ونادرست می دانند در واقع هر جامعه از اعضای خود انتظار دا رد از ارزشها وهنجا رها تبعیت كنند اما هموا ره عده ای پیدا می شوند كه پا ره ای ا ز این ا رزشها وهنجا رها را رعایت نمی كنند ،جا معه افرادی كه هماهنگ و همساز با ا رزشها وهنجا رها باشند سا زگار یا همنوا واشخاصی را كه بر خلاف آنها رفتا ر می كنند نا سا زگار یا نا همنوا می خواند ا ز میان افراد نابهنجار كسی كه رفتار نابهنجا رش زودگذر نباشد ودیر گاهی دوام آورد،كجرو یا منحرف نامیده می شود ورفتار او را انحراف اجتماعی یا آسیب اجتماعی می خوانند. جا معه شناسی و جرم شناسی متوجه آن دسته از نقض هنجا رهاست كه توسط عده ی زیادی از مردم گناه تلقی می گردد از این رو انحراف یا آسیب اجتماعی به رفتا رهایی اطلاق می گردد كه هنجا رهای اجتماعی را نقض كرده و در نتیجه از نظر تعداد بسیا ری از مردم قابل نكوهش است.

گسترش روز افزون آسیب های اجتماعی ( ترك تحصیل ،فرار از مدرسه ،اعتیاد،سرقت،تشكیل گروههای معا رض و وندالیسم و…) به وی‍‍‍‍‍‍‍‍زه در سال های اخیر در بین دانش آموزان وهمچنین شیوع مفسده های آشكار وپنهان ،افزایش قابل توجه بزهكا ری ها وكژروی های اجتماعی و آلودگی به مواد مخدر ،به ویزه در میان جوانان و نوجوانان جا معه مستلزم تعمق و چا ره اندیشی اساسی است.

دهه 80نقطه انفجار آسیب های اجتماعی است و ما نمی توانیم ا ز كاهش یا برطرف كردن این آسیب ها صحبت كنیم ،زیرا چنین كا ری ممكن نیست و تنها راه چا ره كنترل این آسیب هاست  . تمام آسیب های اجتماعی میل به گسترش دارند كه اگر در شكل ساختا ری به صورت جدی قصد پیشگیری داشته باشیم ،شاید تا حدودی موفق شویم. بنا براین انجام هرگونه برنامه ریزی و فعالیت در راستای كاهش آسیب های اجتماعی در بین نوجوانان جا معه ا ز چند جهت ضروری است  چرا كه از یك طرف با كاهش آسیب های اجتماعی  ،ضریب امنیت اجتماعی بالا رفته،ا ز طرف دیگر سرمایه ای كه به دلیل افت تحصیلی و فرا ر از مدرسه هزینه می شود،كاهش می یابد،هزینه هایی كه صرف ایجاد ا منیت در جامعه می گردد در ا مر آموزش وتعالی فرهنگی جامعه صرف می شود ،پس می طلبد تا در راستای شناخت عوا مل كنترل كننده و كاهش دهنده آسیب های اجتماعی تلاش بیشتری كنیم.

به طور كلی دو نوع نگرش نسبت به آسیب های اجتماعی وجود دا رد:یك نگرش كه عمدتا متوجه چگونگی جرایم و نفس بزه های اجتماعی ،شیوع ،گستردگی،عمق،شدت وآثار ناصواب آن است .صاحبان چنین نگرشی ،یبشترین هم خود را در جهت وضع قوانین گوناگون ،ساخت زندان ،مبا رزه با كزروی ها و بالطبع مبارزات مجرمان ،به خصوص از طریق زندان صرف می كنند. نگرش دیگر معطوف به خصیصه ها و توانایی های اجتماعی فرد بزهكا ر است كه مرتكب جرم می شود. درواقع در این نوع نگرش محور توجه ،انسان هایی اند كه به رغم مشابهت فراوان با بسیاری از همسالان خود ا ز نظر شرایط اقتصادی –اجتماعی ،به علل خاصی (عدم آشنایی كافی با مهارتهای اجتماعی )دچا ر آسیب پذیری اجتماعی می گردند؛صاحبان چنین نگرشی دوست دا رند تمام اندیشه وتلاش خود را متوجه شناخت عوا مل پدید آیی رفتارهای آسیب زا نمایند وراه حل مسئله را در آموزش و ا رتقای سطح آگاهی مهارت ها و انطباق پذیری اجتماعی فرد می دانند.

بر اساس دو نوع نگرش فوق الذكر می توان دو راه حل برای مسئله (كاهش آسیب های اجتماعی )مطرح نمود : راه حل اول كه اصطلاحا می توان آن را حل كوتاه مدت ،سطحی و سخت افزا ری نامید،به موا ردی چون ساخت زندان ،استخدام پلیس بیشتر،تشدید مجا زات مجرمان و… به منظور مبا رزه با مجرمان تاكید دا رد در حالی كه راه حل دوم در مقابل راه حل اول قرا ر دا رد و اصطلاحا راه حل دراز مدت ،ریشه ای و نرم افزا ری نامیده می شود به عوا ملی چون فرهنگ سا زی ،اجتماعی كردن ،درونی نمودن ارزشها و هنجارهای جا معه ا ز طریق آموزش مها رتهای اجتماعی تاكید دا رد.

نتیجه گیری:

در واقع می توان چنین استنباط نمود كه ریشه ی اغلب آسیب پذیری های اجتماعی دانش آموزان را باید در عدم آشنایی كافی آنها با مها رتهای اجتماعی دانست ؛به طوری كه نقطه ی كوری در رشد شخصیت دلخواه و اجتماعی جوانان وجود دا رد وآن این است كه متا سفانه جوانان امروز خود را نشناخته اند وبه توان وقدرت فراوان خود باور ندارند،به علاوه از شرایط وموقعیت اجتماعی خود آگاهی ندا رند. مع الوصف بررسی نقش آموزش مها رتهای اجتماعی در كاهش آسیب های اجتماعی در مدا رس ضروری است.